Aşkkıran

Herkesin bir hikayesi

Her hikayenin bir öncesi

bir sonrası var

HİKAYENİN ÖNCESİ

Meşgul bir orkide sarrafıyım ben

Narçiçeği toplarken kayboldum

aynı yerde dönüp durdum

oracıkta uyumuşum.

Bir rüyada dolaşıyorum.

Gece

sorular soruyorum

Geceler kimseyi dinlemez oldu

unutmuşum

Biri çıkıyor karşıma

aşk şeytanı diyorlar adına

-Güneş nereye gitti diyorum

-Yarın yine gelecek diyor

Yüzünde sessizce örtülmüş kahkaha

şeytana uyuyorum

HİKAYE

Ölmemi istiyordun

öldüm işte

Sen gülmezden önce

uyanamadım ben gözlerine

Söylenecek birkaç söz vardı sustum

çünkü ben bu dünyanın üvey çocuğuyum

Sen konuşmazdan önce hayat

Dizginleri tutulamayan tay gibi

akan nehirdi sanki

Sesin durgun bir deniz

her yanın küçük mutluluklar durağı

Koşan iki doru at

biri afra tafra diğeri

bana gülümse

Mutluluk kaça gidiyor bu günlerde

HİKAYENİN SONRASI

Aşkın şaşırması ve şaşırmaması gereken şeyler bellidir

Bu aşka sus koy

Beni burada katil bırak

Ben neyim ki

hepi topu her derde şifa

Aslı ayvaz

gülüm ölüler gıdıklanmaz

Bu dünyada herkesin haklılığı

Benim olduğum yere kadardır